PON meeting 05-06-2005

Tja, je kunt Leentje wel uit de Volkswagen halen maar Volkswagen niet uit Leentje.. en dus besloot ik al vrij ver van te voren maar weer eens mee te gaan naar een meeting, en wel naar de PON meeting van dit jaar. Ik was er tenslotte al vanaf het begin bij geweest, dus ik mocht em eigenlijk niet missen. Het begon al goed: ik zou ’s ochtends om negen uur klaar moeten staan, want dan zou de Sjontie-mobiel voor komen rijden. Helaas zaten zijn stoplichten allemaal mee dus ik was natuurlijk nog niet helemaal klaar toen de bel ging, maar gelukkig ben ik niet zo’n zeikerd en vijf minuten later waren we onderweg. Op de snelweg kwamen we drie MK I’s tegen die wel heel erg laag lagen.. de vonken spatten er regelmatig vanaf, zeker op het laatste stukje over het industrieterrein.

Gelukkig waren ze goed op de hoogte en hadden ze hun eigen brandhout meegenomen om over de vervelende PON-drempels te komen. Zo slim heb ik de rest van de dag niemand gezien!

Tien minuten later was de club zo’n beetje compleet en zwierf iedereen over het terrein. Het leuke daarvan is dat het erg lang duurt voordat je het hele rondje gemaakt hebt, vanwege alle praatjes die iedereen met iedereen moet maken. Het was al voorspeld, dus ja, af en toe begon het te regenen, maar daar hebben deze dames iets heel handigs voor uitgevonden:

Maar gelukkig hadden we er niet echt veel last van en waren er genoeg plaatsen waar je even droog kon staan, dus wat het weer betreft mogen we niet echt klagen (al was het de voorgaande jaren wel véél mooier, maar ja…). Om een uurtje half elf (gok ik) werden de eerste hamburgers al weer getest, en ondanks alle vreemde voorwerpen die Bennie normaal gesproken in zijn mond stopt paste het broodje er toch nét niet helemaal in één keer in.

Ik heb gehoord dat ze redelijk te doen waren, de cijfers zullen één dezer dagen wel volgen op de site. Zelf werd ik getrakteerd op poffertjes, ze waren goed te eten maar ik vraag me al mijn hele leven af waarom ze poedersuiker wit hebben gemaakt, ipv in de kleur van mijn jas. Gelukkig schoot Lennart meteen in de lach dus ik had al vrij snel door dat ik er van top tot teen onder zat en er was geen tijd om een foto te maken, gna gna. Zoveel mensen, zoveel bezigheden.. de één kijkt auto’s, de ander gaat liever op het springkussen.

Om een uurtje of één begonnen de eerste mensen alweer te vertrekken. Dat hebben wij nog nooit gesnapt, je hebt immers toch niets beters te doen op de zondag, maar goed, het zij zo. Speeders vermaken zich altijd, bijvoorbeeld met een gezellig spelletje mikado

(Btw Lennart, die stokjes hoor je niet in je neus te steken, dat was ik je nog vergeten te vertellen ;) )

Andere manieren werden ook gevonden, mannen zijn macho en dus moeten ze laten zien dat ze Mikado wel aan kunnen:

Als je het liever wat rustiger houdt dan voeg je je gewoon bij de Speed hangbejaarden:

Ik heb vernomen dat ze zich van ergens in de buurt van Groningen naar hier verplaatst hebben J. Als je maar lang genoeg wacht dan gaan ze er vanzelf bij zitten en veroorzaken ze geen last meer

Maar ondertussen gebeurden er ook dingen op andere plaatsen. Zo werd Rogier gespot terwijl hij de verkoper belde om te vragen waar ie bleef, want hij wilde nu toch eindelijk wel eens de sleutel van zijn Toureag in ontvangst nemen:

Ja idd, die Toureag COUNTRY die in de showroom stond, is inmiddels in bezit van onze allereigenste VAG-freak. Je weet wel, die man die zo goed auto’s kan poetsen!

De Friezen beleggen een acute vergadering om te overleggen hoe ze er het beste voor kunnen zorgen dat heel Nederland uiteindelijk Fries zal spreken:

Maar al na vijf minuten zijn ze het er over eens, dat dat nooit zal lukken… Tommy (poehee!) is het er niet mee eens en denkt er in zijn eentje nog eens even diep over na:

En terwijl hij dat doet, is één van de anderen ervan overtuigd dat hij zojuist de nieuwste modetrend van zomer 2005 heeft gezet:

Ik moet zeggen: het is wel origineel! Maar ja, er zijn natuurlijk altijd mensen die denken dat ze het beter kunnen. Alhoewel, nu ik er nog eens naar kijk, het zou ook best mogelijk kunnen zijn dat hij hier probeert om aan nog een macho vertoning te ontkomen door een aantal vagelijk bekende mensen incognito te passeren…

Ondertussen wordt Biels meerdere malen gespot met dit ons onbekende jochie in zijn handen, al dan niet op de kop. Wij verdenken Biels ervan dat hij informatie achter heeft gehouden toen hij bij de club kwam en daarom staat hij nu op de rooijatie-lijst.

Rond een uur of half drie vond de prijsuitreiking plaats, en zelfs als je dat zo vroeg doet, zijn er nog mensen die al naar huis zijn. Een aantal bekende en onbekende kentekens kwamen voorbij. De winnaars werden weer van harte toegejuicht… ehm.. oh nee, toch niet. Helaas bleef het angstwekkend stil, terwijl het toch juist hartstikke leuk is om prijzen te winnen? Dus mogen we de volgende keer alsjeblieft een daverend applaus van jullie?! Zelfs als het wederom MIVW is die de prijzen in de wacht sleept? Het zijn nu eenmaal ook enorm mooi afgewerkte wagens.

Ik maakte dan zelf wel geen kans op een beker maar blij als een kind ben ik met mijn eigen cadeautje:

Dan is het wel zo’n beetje tijd om naar huis te gaan, het terrein loopt leeg, de DJ gooit het volume omhoog en tja, als je auto dan kuren vertoont, dan ben je niet echt blij. Gelukkig kon Tobias er zelf nog om lachen:

Kevin weet precies wat je met zo’n auto zou moeten doen…

Maar helaas Kevin, wij denken dat dat niet helemaal gaat passen, dus we hebben hem maar op het terrein achtergelaten in de hoop dat ie nog onder de garantie valt

Terwijl Tobias samen met zijn vriendin op hulp bleef wachten, vertrok er een kleine speed colonne onder aanvoering van ‘Adriaaaaantjuh!!!’ naar het steakhouse in Woudenberg. Als je daar ooit reserveert, doe het dan niet onder de naam vw-speed… ik denk dat het dan nog wel eens slecht met je zou kunnen aflopen ;). Bij binnenkomst werd er gevraagd naar een tafel voor 8 personen en Sjontie, en we konden die tafel krijgen. Maar dan wel onder de voorwaarde dat we binnen twee uur weer weg zouden zijn, want hij was gereserveerd. Nou…dat moet wel lukken hoor!

Als je naar een steakhouse gaat, wat is dan het eerste wat je doet? Juist, met pinda’s en doppen gooien. Binnen twee minuten kon ik er al een stuk of 20 uit mijn truitje vissen… Maar wat doe je als je geen zin hebt om veel moeite te doen? Dan stop je er gewoon zo veel mogelijk in je mond en kauwen maar…

Dat is alleen niet de geheel pijnloze methode:

Het voorgerecht: een maiskolf voor onze huisaap. Ondanks het feit dat zijn gezichtsuitdrukking iets anders aangeeft, vond hij het erg lekker

Nadat deze en de uiensoepjes soldaat waren gemaakt, kwam het hoofdgerecht op tafel… grotendeels lappen vlees waar mijn maag zich persoonlijk van omdraait, een tweetal spareribs en voor mij natuurlijk het kleinste biefstukje van de kaart. Het was allemaal perfect voor elkaar, de hele tafel stond vol

En binnen no time waren alle schaaltjes leeg en lag iemand zijn bord vol:

Maar zoals je ziet, smaakt een bord friet met aardappeltjes met coleslaw met aardappelsalade met groene salade met mayo met pepersaus met knoflooksaus met cocktailsaus met sladressing met loempiasaus met ananas nog helemaal niet zo slecht. Na nog een snel toetje zijn we exact binnen de twee uur klaar en blijft alleen een lege tafel achter. De schade op de vloer:

De schade in de portemonnee: zeer acceptabel! Vervolgens was het voor Sjontie en mij tijd om weer richting het zuiden te rijden. De rest van de die-hards is nog eventjes naar Duiven geweest, maar naar ik heb begrepen was dat niet echt spectaculair. En dus was iedereen rond een uurtje of negen weer tevreden en veilig zu hause… ik kijk er naar uit om iedereen weer te zien op Automaxx. See you there?!!

Leentjuh